Foshnja ime po qan, çfarë mund të bëj për ta qetësuar? Jepni ndihmen tuaj në përputhje me llojin e të qarit te bebes, ndonjëherë është thjesht një kërkesë që të tju kete ju prane.
Le të shohim se si ta interpretojmë këtë formë të parë të komunikimit të të porsalindurve.
Të qarit është mënyra e vetme për të vegjlit për të komunikuar me ne. Nuk ka nevojë për panik sa herë që fëmija juaj fillon të ankohet ose qaje – me kalimin e kohës ju do të mësoni të kuptoni llojet e ndryshme të të qarit, nga ai per vëmendjen tuaj deri te sinjali i urisë! Ndonjëherë, mund të jetë një thirrje për një bezdi, siç është dalja e dhëmbëve.
Pse po qan?
Me siguri një nga pyetjet më të shpeshta nga nënat e reja në të gjithë botën. Deri një moment më parë fëmija im ishte i qetë, tani papritur filloi të qaje?
E vërteta është, as bebi nuk kupton mirë. Bëni një hap prapa dhe përpiquni ta vendosni vehten tuaj në vendin e tij.
Eshte një krijesë e vogël ne një botë të re, pasi ka qenë 9 muaj të sigurt në barkun e tuaj , dhe ka krijuar një marrëdhënie unike me ju. Papritmas bota është bërë shumë e madhe për te dhe ai ka dalë në dritë për të njohur një hapësirë shumë më të madhe dhe aventureske, por krejt të panjohur!
E vetmja gjë që i vjen natyrshëm është të qaje. Eshtë me të vërtetë e lehtë, dhe tashmë e ka mësuar ate qe ne barkun tuaj.
Prandaj shpërthen papritur!
Tani që keni bërë një hap pas për të kuptuar qëndrimin e foshnjës suaj, mund të filloni të merrni parasysh nevojat e shumta që duhet ti plotësohen një të porsalinduri dhe të interpretoni shpërthimin sipas ndjenjave që mendoni se po përjeton. Mos u dekurajoni nëse kjo veprimtari empatike nuk është e menjëhershme: të bëhesh nënë është një proces i ngadaltë dhe nuk ka asnjë manual udhëzimi!
Ndryshe nga sa mendoni, shumicën e kohës një foshnjë nuk qan për të shprehur dhimbje ose siklet, por për të tërhequr vëmendjen për një ose më shumë nevoja që nuk mund t’i plotësojë dot vetë:
Uria, një nga arsyet më të mundshme: Ky lloj i të qarit do të jetë një nga të parët që do të njihni falë instinktit tuaj të nënës, por edhe sepse karakterizohet nga një fillim me intensitet të ulët, i cili do të bëhet më i fortë dhe më ritmik. Eshtë një britmë shumë këmbëngulëse që provon durimin tuaj dhe nganjëherë shoqërohet edhe me lëvizje të pakoordinuara;
Lodhja, ky lloj i të qarit është gjithashtu shumë i zakonshëm. Nëse foshnja është e përgjumur ai do të fillojë të ankohet duke lëshuar një fërshëllimë që do të rritet , ndoshta duke fërkuar sytë e tij;
Siklet, shoqërohet me situata kur fëmija nuk ndihet rehat, të tilla si të paturit e një pelenë të ndotur ose të paturit shumë të nxehtë. Këto janë ngjarje në rendin e ditës, por për fat të mirë të qarat nuk janë më te dëshpëruara dhe do të ndalet kur të keni zgjidhur problemin;
Do mamin, ose nga vetmia: Një bebush gjithmonë do të donte të ishte me personin që e mbrojti atë për 9 muaj. E qara është e paqartë, sepse kur nëna nuk është afër dhe nuk mund të nuhase aromen ose të shohë fytyrën e saj, e vogla shqetësohet dhe qan shumë.
Shenjat e urisë, lodhjes dhe temperaturës:
Eshtë e vërtetë që mënyra e parë e komunikimit për shumë të vegjël është të qash, por disa sinjale të sakta u vijnë në ndihmë nënave të reja, për t’u kapur në kohë dhe për të shmangur kështu një shpërthim të bukur. Ju do t’i vini re ato ndërsa përparoni në kohë dhe mësoni në lidhje me zakonet e fëmijës suaj, kështu që jini absolutisht të qetë nëse do pak kohë për t’i mesuar, sepse cdo femije eshte unik ne te qarin dhe te kerkuarit gjerave.
Uria: Si për të gjitha qeniet njerëzore, është një stimul i rëndësishëm, dhe për të sapolindurit është edhe më shumë. Nëse foshnja qan për këtë nevojë, në realitet ju tashmë keni ardhur vonë, pasi natyra i ka siguruar atij një mjet të pavetëdijshëm për t’ju dhënë një tregues të parë: këto janë disa lëvizje të vogla, të tilla si shtrëngimi i grushteve dhe afrimi i dorës në gojë . Foshnja mund të nxjerë gjuhën e saj ose ta drejtojë kokën drejt gjoksit tuaj, duke kërkuar gjoksin. Monitoroni këto levizje dhe do të shihni se do të reduktoni me shpejt te qaren per te pire.
Lodhja: Eshtë diçka qe bebet ende nuk janë në gjendje të krijojnë një ritëm të duhur gjumë-zgjimi. Ju mund ta parashikoni nevojën e bebes tuaj duke pare me vemendje sikletin e saj kur përballeni me stimuj ose përpjekje për te qare, dhe duke parë nëse sytë i ka te pergjumur.
Ka nxehtë ose e ftohte : Foshnjat kanë nevojë për ju për gjithçka, kështu që kontrolloni çdo dy orë që pelena të mos jetë shumë e lagur dhe prekeni në kokë për të treguar menjëherë nëse djersitet apo ndjen të ftohtë.
Çfarë duhet të bëni për të qetësuar të porsalindurin?
Një nga gjerat më stresuese të prindërve të rinj është të përpiqen të sigurojnë të voglin gjatë krizave që ndodhin shumë shpesh.
Kur një foshnjë qan e dëshpëruar mos harroni se gjëja e parë që duhet të bëni është ta vëzhgoni me kujdes dhe së dyti të ndërhyni menjëherë.
Një interpretim i saktë i veprimit në kohë do ta bëjë foshnjën të ndihet e sigurt dhe për pasojë të rritet më e vendosur dhe e fortë në marrëdhëniet me prindërit.
Sidoqoftë, ndonjëherë, gjëja me të vërtetë e vështirë është e kundërta, duke u përmbajtur nga ndërhyrja: mbështetja juaj si nënë ose baba nuk kërkohet në të gjitha rastet; e qara thjesht mund të jete si çlirim i tensionit te ditës. Kjo shpesh ndodh para se të bjerë në gjumë ose pas disa orësh loje stimuluese .
Mundohuni të prisni disa sekonda (edhe pse do të duket si një përjetësi); ky hap prapa do t’ju ndihmojë vërtet të kuptoni arsyet e krizës së foshnjës tuaj.
Sidomos gjatë fazave të hershme të jetës, përpiquni të shmangni biberonin: në 40 ditët e para zakonisht nuk rekomandohet nëse dëshironi të filloni një gjidhënie paqësore.
Për ata që ushqejnë me gji, kërkesa e një fëmije për ndihmë mund të duket si një thirrje e pafund për ta ushqyer, por siç kemi parë ka shumë lloje të ndryshme të qarash. Mos i ofroni gjithmonë qumësht, fëmija do të ndihet i keqkuptuar dhe nga ana juaj dhe do të ndiheni gjithnjë e më të stresuar dhe të lodhur për shkak të ushqyerjeve pafund.
Përmbledhje: Cila është mënyra e duhur për të qetësuar foshnjën?
Gjeni një çelës komunikimi me të, pa qenë shumë skematik.
Jepini atij kohë për ta bërë veten të kuptoni me mire, ky është një rregull, sepse ato do t’ju ndihmojnë në rrugën e njohjes: ju e keni provuar me qumësht, me ndërrimin e pelenës dhe me rroba të thata, por asgjë nuk e qeteson atë. Ndoshta bebushi thjesht ka nevojë për afërsinë tuaj, kryesisht fizike në fillim, por me kalimin e kohës edhe vizuale dhe emocionale.
Qan nga dhimbja: kur duhet të shqetësohemi?!
Foshnjat rrallë qajnë nga sëmundja, por kur rritet temperatura dhe kane ethe, skuqja e faqeve është plotësisht fiziologjike. Edhe foshnjat më të shëndetshme kanë episode sporadike të temperatures se larte, kështu që nuk keni pse të shqetësoheni. Nëse e qara është këmbëngulëse dhe zgjat me kalimin e kohës, përsëri mund të kontaktoni pediatrin i cili do ta vizitojë atë për të identifikuar shkaqet e mundshme të shqetësimit ose dhimbjes që kanë shkaktuar temperaturen e larte.
Të qash nga dhimbja ose shqetësimi shpesh është akute dhe ka një kohëzgjatje të shkurtër. Mund të ketë edhe pauza të apnesë dhe, ndryshe nga e qara nga uria, në vend që të intensifikohet, ajo tenton të dobësohet. Kjo është një zile alarmi që ju tregon se i vogli që po mbani në krahë ka diçka që nuk shkon.
Pediatri është mundësia e fundit kur; pavarësisht nga faza e jetës në të cilën ndodhet foshnja, mund të ketë arsye të ndryshme: një shkak jashtëzakonisht i shpeshtë dhe shkak i netëve pa gjumë, është dalja e dhëmbëve të parë. Rreth 6 muaj, kontrolloni gojën , nëse shihni, skuqje te lehte ose një cep te vockel te bardhe keni gjetur shkakun e shqetësimit tuaj!
Më në fund, ka një thirrje për një dhimbje shumë specifike, atë për dhimbje barku, e cila meriton një shpjegim më vete.
Dhimbje barku:E qara e vazhdueshme në tremujorin e parë të jetës.
Që nga shtatzënia juaj do të jeni bombarduar me histori të nënave të reja dhe baballarëve të rinj që luftojnë me dhimbjet e barkut, një shkak mjaft i shpeshtë i të qarit dhe ende pak i njohur. Vlerësohet se 2-3 në 10 foshnje vuajnë edhe sot nga dhimbjet e barkut. Fëmijët në fjalë janë plotësisht të shëndetshëm dhe nuk kanë patologji të veçanta.
Me termin dhimbje barku do të tregojmë ato kriza të papritura, të qara të paqëndrueshme dhe jashtëzakonisht të qëndrueshme me kalimin e kohës që shpesh shoqërohen me tension në bark, skuqje të fytyrës dhe përkulje të këmbëve drejt barkut.
Përmes këtyre lëvizjeve, i porsalinduri lëshon gaz nga zorra dhe nuk është rastësi që të qarat kolike quhet edhe e qara e gazrave.
Për shumë vite është vërtetuar se një i porsalindur vuan nga dhimbje barku nëse kriza zgjati të paktën 3 orë rresht, për të paktën 3 ditë në javë.
E vërteta është se episodet e dhimbjes së barkut fillojnë në javët e para të jetës, zakonisht rreth javës së tretë deri të gjashtë pas lindjes. Ata zakonisht shfaqen në mbrëmje dhe duket se janë mjaft te zgjatura në kohë.
Për fat të mirë, fenomeni është i kufizuar në tremujorin e parë të jetës dhe është i destinuar të zhduket në muajin e 4-të.
Nëse fëmija juaj vuan nga këto kriza të tmerrshme, përpiquni ta ngushëlloni duke qëndruar pranë tij dhe ti ofroni ndihmë në momentet e dëshpërimit të madh: durimi është çelësi i gjithçkaje!
Sidoqofte duhet te keshilloheni me pediatrin tuaj ne menyre qe ti lehtesoni dhimbjet e barkut bebes tuaj.